از دور که نگاهه می کردی گنبد سبز کوچکی توجهت را جلب می کرد.جلو تر که می رفتی متوجه حضور امام زاده ای در دامنه ی کوه می شدی . گنبد کوچک اما با صفای امام زاده در لابه لای درختان سر به فلک کشیده ی دامنه ی البرز زیبایی خاصی داشت . مردم از همه جا به امام زاده می آمدند تا در میان این همه هیاهوی شهر لحظه ای طعم آرامش را بچشند . آنجا خیلی کوچک بود اما در داخل خود شخص بزرگ و بزرگواری را جا داده بود . پا که داخل حیاط می گذاشتی زریح کوچکی که در مقابلت بود دلربایی می کرد . مکان محقر امام زاده معنویت خاصی داشت تا این که تصمیم گرفته شد که برای امام زاده بنای بزرگی بسازند . شروع مشکلات دقیقا از همین جا بود . با تخریب آن گنبد کوچک شروع به ساختن مکانی بزرگ کردند اما پس چند روز دست از کار کشیدند و امام زاده را همانطور خراب رها کردند . با پیگیری های پیاپی فهمیدیم که پرونده ساخت امام زاده در گیرودار جهانی کرئن طاق بستان به علت ارتفاع زیاد گنبدش مجوز نگرفته و این چندین ماه است که هرکس برای زیارت می رود بادر بسته و ساختمان خراب مواجه می شود . و اینجاست که پی میبریم به حرف های مردم که زیر لب می گفتند ما همین ساختمان کوچک را ترجیح می دهیم .
