سنتی است بس پسندیده که در آن جوانمردان میگذرند،ازخودشان،ازمالشان،ازخانوادشان و خلاصه از هرچیزی که لازم باشد . لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْ‏ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلیمٌ . آیه زیبایی است آیه 90 سوره آل عمران اگر همچون باقی آیات فثط برای کسب  ثواب و با دیدی تاجرگونه خوانده نشود . مضمون آیه این چنین است که می گوید:به رستگاری نمی رسید مگر بدین وسیله که از چیزی که دوست دارید انفاق کنید . شرح و تفسیر این آیه را می شود کاملا در کربلا مشاهده کرد . حتما تا کنون به احادیثی با این مضمون برخورد کرده اید که : ما اهل بیت همه کشتی نجاتیم ولی کشتی حسین بزرگتر ..... . به نظر شما دلیل این امر چیست ؟ آیا این رستگاری عظیم  با چیزی جز انفاق به دست آمده است؟ حضرت ابا عبدالله (علیه سلام)  برای رسیدن به این فلاح و رستگاری از همه چیز خود گذشت . ایشان جان،مال و آبروی خیش و تمام اطرافیان خود را انفاق کرد یعنی هر چیزی را که دوست می داشت پس به همین دلیل است که پرچمش از همه بالاتر و نورش پرفروغتر است.تقدیر برای حضرت این آزمایش را می خواست ، آزمایشی با این همه سختی، و چه خوش گفت شهریار سرزمین ادب :         بردن اهل حرم دستور بود و سر غیب   ورنه این بی حرمتی ها کی روا دارد حسین

تقدیر این چنین می خواست که امام حتی خوانواده  خود را وقف کند . در طول تاریخ افراد بسیاری بودند که قصمتی از وجود خود را وقف خدا کرده اند ، تمامی ادیان و مکاتب الهی و انقلاب های دینی همراه بوده است با وقف گوهره  وجودی انسان کامل آن عصر ویا اولوالالباب.نمونه ی آخر این وقف وجودی عظیم حضرت روح الله بود که تمام وجود خود را حتی آبروی خود را در راه حق تعالی داد. انفاق صرفا مادی نیست و مخصوصا مالی نیست بلکه انفاق جلوه های گوناگونی دارد . یکی از بهترین نمونه های عصر خودمان شهدا هستند که گران مایه ترین دارایی خود را در سبد اخلاص گذاشتند و فدای محبوب کردند. رهبر ما در این زمینه یک جمله زیبا دارد :بسیجی یعنی علی که تمام وجودش وقف اسلام بود ، یعنی این که زهرایش وقف اسلام بود ،  یعنی که فرزندانش،اموالش،اوقاتش،دارائیش و بالاخره همه جوره همه چیز خود را وقف اسلام کرده بود. الگوی بسیجی اکنون باید این باشد اما نگاه کنید به اطراف ، اشخاصی را می بینید که حتی لختی از وقت خود را هم اکنون در راه خدا وقف نمی کنند و نکته جالب توجه تر این است که انتظار (رستگاری) دارند.