این روزها از بعضی تریبون ها  صدا های عجیبی به گوش می رسد که جای بسی تفکر و تعمل دارد . اعتدال گرایی را که امروزه از تریبون تمام همایش ها و جشنواره ها گفته می شود ، تبدیل به چماقی شده که بر سر هرکس که اراده کند در راه خدا گامی بردارد کوبیده می شود و آن را هر طور که بخواهند ترجمه می کنند و مورد استفاده قرار می دهند ، انگار که هر کس هر کاری انجام دهد خارج از خط اعتدال است و تنها خود معتدلند . امروزه کسانی اعتدال را آن گونه که میخواهند به امام (ره) نسبت می دهند که در آن زمان و حتی اکنون خیلی از اعمال آن خضر دوران را افراطی می دانند . با هر کس که صحبت می کنی اولین چیزی که می گوید